Κοχύλια
όστρακα νωχελικά
πάνω στους λόφους
σκύφοι ακρωτηριασμένοι
εδώ κι εκεί.
Τρεις πέτρες που μείναν
απ' το θέατρο
να κάτσεις
να μη σε πιάνει ο βοριάς.
Ο ήλιος είχε Αύγουστο.
Το κομματάκι μάρμαρο που βρήκα
χαϊδεύοντας το λυπημένο χώμα
είχε σκαλισμένο ένα τραγί.
Το ρίγος ήταν απόλυτο.
1 σχόλιο:
Πάντα στον προμαχώνα της Άμμου, εκεί που ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος. Υπέρ της Πόλεως ταύτης, που πολλοί δεν κατανοούν.
Δημοσίευση σχολίου